DE GESCHIEDENIS VAN "JONKERBOSCH" (deel 10 - slot)

Gerda Arts-Gilsing

In een interview dat Ciel Mooren in 1979 had, met dhr. Kramer, die toen afscheid nam als directeur van Jonkerbosch, maakte dhr. Kramer de opmerking:

"...Het voortbestaan van Jonkerbosch ligt voor een gedeelte ook in de handen van de medewerkers..."

Aan deze opmerking heb ik in de daaropvolgende roerige jaren nogal eens moeten terugdenken.

Overzicht van het Pensionaat Jonkerbosch en omgeving in 1980

Op 1 februari '80 kwam dhr. Verhoeff in dienst als directeur. Hij voerde een aantal veranderingen door die hem niet door iedereen in dank werden afgenomen. De spanning liep hoog op en resulteerde uiteindelijk in een bezetting van het hoofdgebouw door de groepsleiding.

De Regionale Inspectie van de Volksgezondheid werd ingeschakeld en verrichtte een diepgaand onderzoek. Uiteindelijke conclusie was dat Jonkerbosch niet meer op eigen kracht verder kon/mocht en werd overgenomen door J.P. Heye, een instituut waarmee al vergevorderde fusieplannen bestonden.

–––––––– Bron: RAPPORT van de inspektie voor de geestelijke volksgezondheid over het inhoudelijk functioneren van het instituut Jonkerbosch te Nijmegen d.d. 16 oktober 1980 (p.  18)

Het pupillenaantal werd drastisch verminderd tot 80 en alle medewerkers werden ontslagen en moesten opnieuw solliciteren om in de veranderde situatie aan de slag te kunnen.

Dit alles staat nu heel zakelijk beschreven; het is echter onmogelijk om ook maar iets van het verdriet en de emoties die bij veel mensen leefden, weer te geven.

1 juli 1981 ging "Jonkerbosch nieuwe stijl" van start. In het begin stond iedereen wat onwennig tegenover elkaar, maar het wende vrij snel.
Al vanaf het begin was duidelijk dat we niet aan de Mollenhutseweg zouden blijven wonen, het terrein was veel te groot en de gebouwen voldeden niet meer aan de moderne eisen.

Na intensief speurwerk werd tenslotte in Heesch/Neerbosch het voormalige internaat "Sonnaville" gevonden. Na de nodige opknapwerkzaamheden konden we in maart j.l. met ongeveer 30 kinderen gaan verhuizen.

Het voormalige Huize "Sonnaville", Kerkstraat 95, Nijmegen

Tevens werden er in de Gildekamp (een nieuwbouwwijk van Nijmegen) twee huisjes gehuurd, t.b.v. de zogenaamde "gezinsgroepjes".
Met de verhuizing van het Trappenhuis naar de Berberisstraat heeft alles en iedereen zijn definitieve plaatsje gevonden en kunnen we van "de geschiedenis van Jonkerbosch" overstappen op "de toekomst van Jonkerbosch".

JoJo, jaargang 4 (1985), nummer 3 (juli), pp. 11-13